Wie heeft mijn tas gemaakt?

Vandaag is het Fashion Revolution Day!

Holee? Ja en nee.
De reden dat deze dag bestaat is alles behalve feestelijk. Het is vandaag precies 5 jaar geleden dat het de grote textielfabriek Rana Plaza in Bangladesh instortte.
Op 24 april 2013 kwamen daar 1127 mensen om het leven en 2000 mensen raakte (zwaar)gewond. De meeste slachtoffers waren vrouwen tussen de 20 en de 30 jaar. Op het moment dat het gebouw instortte waren er zo’n 5000 mensen aan het werk voor merken zoals C&A, Mango, Primark, Zara, Bershka, Pull & Bear en Benetton.

Waarom stortte het gebouw in?

Het gebouw werd jarenlang slecht onderhouden. Een dag voor de ramp werden er grote scheuren in de muren ontdekt. Experts zeiden dat deze scheuren levensgevaarlijk waren. De dag erna stonden toch alle 5000 werknemers op de stoep. Waarom? Niet gaan was geen optie. Bij gebrek aan een vakbond betekende niet werken, geen loon. De werknemers in Rana Plaza verdiende ongeveer vijf keer minder dan leefbaar loon (niet te verwarren met minimumloon). Als ze niet zouden gaan werken werd het wel heel erg lastig om eten te kopen voor hun kinderen.
Dit alles resulteerde in de grootste ramp in de modewereld ooit. Dit wilde we natuurlijk nooit meer.

En toen?

Na die bewuste dag 5 jaar geleden is er veel gebeurd. Er werden plannen gemaakt om betere arbeidsomstandigheden en meer transparantie. Uiteraard voor Bangladesh maar ook in andere delen van de wereld werd men wakker geschud.

Mensen begonnen zich bewust te worden van wat er allemaal schuilgaat achter hun kleding en accessoires.
Bedrijven realiseerden zich dat ze niet meer zo makkelijk weg konden komen met slechte arbeidsomstandigheden.

Uit een rapport naar aanleiding van de Transparency Index 2017 dat een tijdje geleden is verschenen, blijkt dat vooral de niet-transparante manier waarop modemerken werken een groot probleem is. Dit heeft 2 redenen:

1) Bedrijven zien het als concurrentiegevoelige informatie die ze liever niet prijs willen geven.

2) Ze weten in veel gevallen zelf ook niet precies hoe hun productieketen eruit ziet. Het maken van de producten wordt uitbesteed aan een partij die op zijn beurt weer een heleboel andere partijen inschakelt om de modeklus te klaren.

Gevolg hiervan is dat de overgrote meerderheid van de merken nog steeds geen informatie geeft over hun toeleveringsketen. Waardoor jij als consument dus in het duister tast over of je nieuwe must-have op een eerlijke manier is geproduceerd.

Wat heeft BAGOA ermee te maken?

De instorting van Rana Plaza is een van de redenen waarom BAGOA bestaat. Waarom moesten mensen werken in zulke slechte omstandigheden? Waarom doen bedrijven zo moeilijk over waar en hoe hun spullen zijn gemaakt? Kan dit niet anders?

Jawel, kan wel, maar dan moesten we het wel zelf doen zo bleek! Meer hierover lees je in de blog The story of BAGOA over het ontstaan van ons merk.

Owja je vroeg je misschien nog af wie je tas heeft gemaakt, dit is Surya en ze is super blij dat ze voor BAGOA werk!