The Story of BAGOA

In 2017 is BAGOA onstaan. Hoe dit ging en wat eraan vooraf ging lees je hier in mijn persoonlijke verhaal.

De meeste ideeën ontstaan uit verlangen of frustratie. Soms zie je dingen waarvan je denkt; waarom is dit? Kan dit niet beter, makkelijker of gewoon helemaal anders?

In het geval van BAGOA was het verlangen én frustratie wat leidde tot het ontstaan van dit nieuwe tassenlabel.Mijn tas was gestolen, dus ik moest op zoek naar een nieuwe. Aangezien ik er maar één had mag je best stellen dat ik verlangde naar een nieuwe tas.
Het leek me aanvankelijk wel leuk, een nieuwe tas uitzoeken. Ik zocht een mooie, kwalitatief goede, leren tas die op een eerlijke manier gemaakt werd.

Deze waren er genoeg te vinden, hele eerlijke en duurzame conceptstores vol. Er zat alleen nogal een groot nadeel aan; ze waren zo verschrikkelijk duur! Ik vond niets onder de €250, wat ik toch een vrij fors bedrag vind voor een tas.
Dus ik zocht verder, het aanbod voordelige tassen was zeg maar gerust ‘overweldigend’. Je bleek op elke straathoek en drogist (!) een leren tas te kunnen kopen voor een paar tientjes. Maar onder welke omstandigheden deze gemaakt worden kon ik nergens vinden.

De beelden van de ramp in Bangladesh in 2013 doemde in mij op. Bij deze ramp stortte de acht verdiepingen hoge textielfabriek ‘Rana Plaza’ in. Hierbij kwamen ruim 1000 mensen om en meer dan 2000 mensen raakte gewond. Ik was al een tijdje bezig met bewuster leven. Dat voor mijn spullen mensen onder zulke levensgevaarlijke omstandigheden moeten werken vind ik bewust noch eerlijk. Dus dat werd ‘m ook niet.

Het bleek onmogelijk om een leren tas te vinden die eerlijk én betaalbaar was. Heel frustrerend!

Ik had nog nooit een moment in mijn leven gedacht: laat ik eens een nieuw, eerlijk en betaalbaar tassenlabel opzetten.
Ook niet toen ik voor vakantie naar India ging. Wel keek ik met meer interesse dan normaal naar de tassen daar. In Nederland was ik erachter gekomen dat veel van de mooie en eerlijke merken hun tassen daar lieten maken. Ik zocht nog steeds een tas dus wellicht hadden ze daar iets wat me beviel?

In de regio Rajasthan kwam ik in een klein winkeltje, waar mooie tassen werden verkocht. De eigenaar Anil sprak Engels, we raakte aan de praat en onder het genot van een kopje chai hoorde ik meer over de tassen en hoe ze gemaakt werden. Dit bleken vakmensen. Ze waren in staat om op de ouderwetse manier leer te looien en te bewerken. Dat is zonder chemicaliën en chroomzouten. Wat me een goed idee leek aangezien de meeste mensen in India hun drinkwater uit een beekje achter hun huis halen. Wel zo prettig als de buurman er niet eerst z’n chemische leer-looi afval in loost.

Familie werkplaatsen

Anil nodigde ons uit om de volgende dag mee te gaan naar de werkplaats. Daar zagen we kleine familiebedrijven aan het werk op hun eigen werkplaats. Dit leek in niets op de akelige beelden van Rana Plaza of de massale hallen waar mensen met een uitdrukkingsloos gezicht routinematig de hele dag exact hetzelfde stiksel zitten uit te voeren. Hier zagen we vakkundige mensen die de tas van voor tot achter maakte en daar duidelijk plezier in hadden.

Anil vertelde dat het niet alleen rozengeur en manenschijn was. Doordat de manier van looien en maken best wel veel tijd kost hadden ze steeds minder werk. Steeds meer bedrijven laten hun tassen voordelig in China maken, waar veel machinaal gedaan wordt. Bij de familiebedrijfjes werken ze met de hand. Door de concurrentie is voor veel van hen hun voortbestaan onzeker.

Ik kocht een mooie tas van Anil en nam er nog wat extra mee in mijn koffer. Wellicht vonden vriendinnen en kennissen ze ook wel mooi?
Dat bleek. Binnen no-time was ik van mijn kleine voorraadje tassen af. Het jaar daarna plande we weer een vakantie naar India. Het land had ons betoverd. Ja er was veel armoede maar het was er ook prachtig. De cultuur, het eten, de bizar lange, maar altijd gezellige, treinreizen; wij waren (en zijn) fan.

Moet ik het zelf gaan doen?

Tijdens die vakantie, ergens in de zee in Goa, kwam het idee. Misschien moet ik het zelf doen? Een tassenlijn opzetten die eerlijk én betaalbaar is. Hiermee kon ik twee vliegen in één klap slaan. Ik zou zorgen voor werkgelegenheid bij de familiebedrijfjes en als ik het proces slim inrichtte moest het toch ook best lukken om ze betaalbaar in Nederland te krijgen?
Ik geloof dat handel de beste manier van hulp bieden is. Omdat dit zorgt voor een structurele verbetering van de levens van de mensen daar. Daar komt ook de naam vandaan. BAGOA staat voor ‘Bags Over Aid’. Dit komt van Trade over Aid; handel boven hulp. Maar dan met tassen.

Werkomstandigheden

Hoe schattig de familiebedrijfjes er ook uitzagen, hier ging nog lang niet alles zoals wij het graag zagen. Voor ons is het belangrijk dat er op een eerlijke manier geproduceerd wordt. De arbeidsomstandigheden moeten goed zijn. Daarom stelde ik een aantal voorwaarden op waar de familiebedrijfjes zich aan moesten houden:

• Mensen krijgen fatsoenlijk betaald
• Er wordt niet onder dwang gewerkt
• Er vindt geen kinderarbeid plaats
• Er worden normale werktijden gehanteerd, dus +/- 8uur per dag.
• Het werk is legaal en ongevaarlijk
• We hebben respect voor de Indiase cultuur en manier van werken

Het werd me duidelijk dat hoe meer tussenschakels er tussen de makers en de verkoop zitten hoe duurder een tas wordt. Ik wilde graag een betaalbare tas, daarom doen wij niet aan schakels. We hebben direct contact met de makers, Anil helpt de makers om de tassen naar Nederland te sturen. Hier komen ze binnen bij WIJ 3.0, een sociale werkplaats in Nieuwegein. Hier werken mensen die om wat voor reden dan ook een grotere afstand tot de arbeidsmarkt hebben. Door met hen samen te werken krijgen zij weer vertrouwen in zichzelf en in hun kunnen. Zij pakken de tassen in die via de webshop verkocht worden.

BAGAO bestaat nu ruim een half jaar. Onze tassen zijn te vinden in onze webshop en in winkels in Nederland. Door onze groei kunnen we steeds meer mensen in India aan een baan helpen. Daar zijn we dankbaar voor.
Wil jij ook een mooie, eerlijke én betaalbare tas? Je vindt ‘m op bagoa.nl/shop. Zo draag je direct bij aan de levens van de mensen in India.

CARRY A BETTER WORLD

Liefs Yvonne van BAGOA